hatinggabi

narinig ko na naman ang mga kuliglig
tila di' mawari ang tamang tiklado
ng aking mga paa at mga kamay
sa pagtugtog ng lumang piyano
katulad ng pagtimbang 
kung sakto na nga ba ang takal ng asukal 
sa mainit kong kape na nalalalamig na

hatinggabi na pala ngunit
'di ko pa rin matapos 
ang sinulat sa ilalim ng alapaap
hatinggabi na pala ngunit
'di ko pa rin malirip
kulang na sangkap sa aking mga tula
hatinggabi na pala ngunit
'di pa rin magtugma bawat nota 
upang mabuo ang piyesa

hatinggabi na ngunit 
wala ka pa rin sa aking tabi
tila di' pa rin wasto 
at tugma ang  ating panahon
kaya 'di tayo magtagpo
hayaan mo sa susunod na kabanata
na Siya mismo ang sumulat
magtatagpo rin ang ating mga daing,
hinaing at dalangin 
na 'di malirip ng ating mga isip
at sa sandaling iyon

pangako, 
ikaw na ang pamagat ng aking mga tula
at 'di na tayo mangungulila bawat hatinggabi
dahil tahanan na natin ang bawat isa...

Published by Merrel Ya

A lady who has been pondering her hope into Christ, inhaling His grace, and enjoying the beauty of life. Writing about life, asking God about "kuliglig sa kanyang dibdib."

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Related Writings

brown wooden table

Hope in Jesus

This Christmas, I'm reminded of Him in the manger, sobbing like a typical infant while being swaddled in clothes. Giving us hope, reassuring us that He also comes in small, not to impress but rather to serve, as a constant reminder of His incredible love for us offers us peace, joy, and hope.

please don’t come

Please, stay where your feet are.

A Decade

A truly radical woman,

Stepping out in Faith

Inhaling His grace and enjoying the beauty of life. Writing about life, asking God about “kuliglig sa kanyang dibdib.”

Meryl Ya

© Copyright 2017 / Merrel Ya / Website Design by Titus Jr Laxa

Let's connect!