Sampuan ito kaya magsiksikan na kayo! Mahal ang singil sa pagtakbo ng bawat kilometro Tara na at babagtasin pa ang daang makitid! Hiyaw ng barker na halos pumutok na ang litid. Sa kanan, may isa pang espasyo Katabi ng aleng mukhang seryoso Mga matang malamlam, dama ang pagod ngunit patuloy ang pagsakay at pagkayod. Halika nak’ kumandong ka nalang muna Malumunay na bilin ni inay— at ako’y napilitan umupo sa kanyang hita Habang pinagmamasdan ang mga paseherong aking kasakay. Sa aking harapan ay isang ginang, Pakurap-kurap wari ko’y malapit nang humilik Hawak ay plastik na may dalawang kilong isasaing Sasalubingin ng kanyang paslit na sabik na sabik. Katabi niya’y estudyanteng halos magkapalitan na ng mukha, Kumikinang mga mata, nagbubulungan, at dumamantay sa isa’t isa Tila nalulunod sila sa labis na kasiyahan parang mahika Unti-unting nahihimlay sa balika’t ng isa’t isa. Naramdaman ko ang mahigpit na yakap ni inay At ako’y nainip na sa matagal na pagkalong Ako’y kumiling, sumiksik sa kanya at ako’y bumulong “Gusto ko nang umupo, sumilip sa bintana at sumilay.” “Di ka ba nabibigitan sa akin?” huling hirit pa “Hindi naman, huwag ka lang malikot baka ikaw ay tumalsik” Kapag nasa dyip matutong sumiksik at kumapit ha? Making sa aking bilin dahil kapag ikaw’y nahulog ulo’y lalagitik. Hayaan mong kandungin muna kita habang nasa byahe, Kahit malayo pa man at baku-baku ang daan Hayaan mong yakapin kita hanggang makarating sa tahanan Konting tiis lang, isipin mong nakasakay ka sa karwahe. Para na! kasabay ng kanyang malakas na pagkatok… bingi ka ba? Sabi ko para na nga! Galit na sambit ng ginang na tila sumasakit na ang batok Ugod-ugod na siya, puti ang buhok at kulubot na ang mukha. Sa kanyang pagbaba ay nagkaroon na ng espasyo Para sa batang paslit na katulad ko Sa wakas! Dahil malayo pa kami sa kanto At ako’y nalunod sa aking pagkakaupo. Sandaling pag-idlip! At tinangay na ng panaginip… “SA KANTO LANG PARA NA MANONG!” At ako’y naalipungatan at napatalsik Parang byaheng langit, napasiksik at ulo’y lumagitik “Naku lamapas na naman!” sigaw ng hilaw na intsik Kay bilis ng byahe parang isang pitik. Hinaplos ko ang aking mukha Napahi na rin pala aking kolerete Inayos ko aking buhok at sapatos sa paa Malapit nang matapos ang byahe. Hindi na musmos, may espasyo na rin Hindi na kailangan kandungin ni inay Nababagtas na ang kalsada kahit walang bilin Mga pangarap unti-unting nararating at sumisilay. Salamat inay… I see Jesus in you.
Pagbati sa mga magigiting na kababaihang kasama sa byahe patungo sa ating mga pangarap.
Malayo pa nguni’t nagpapatuloy dahil sa’yo. Sa’yo ko natutunan tunay na pag-ibig. 'Di kita mapapantayan dahil di biro maging ikaw. At sa mga kababaihan na nilimot ang sariling pangarap para sa kanilang mga supling. Maligayang pagbati! Kayo ay inspirasyon.
